คำนวณ เคลื่อนไหว น้ำหนัก เฉลี่ย บัญชี

ความแตกต่างระหว่างการบัญชีต้นทุนถัวเฉลี่ยกับวิธีการบัญชี FIFOLILO แตกต่างระหว่างการบัญชีต้นทุนถัวเฉลี่ย LIFO และวิธีการบัญชี FIFO คือความแตกต่างในแต่ละวิธีการคำนวณสินค้าคงคลังและต้นทุนสินค้าที่ขาย วิธีถัวเฉลี่ยต้นทุนถัวเฉลี่ยใช้ต้นทุนเฉลี่ยของสินค้าในการกำหนดต้นทุน กล่าวคือค่าถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักใช้สูตร: ต้นทุนรวมของสินค้าในคลังขายที่สามารถขายได้หารด้วยจำนวนหน่วยที่ขายได้ทั้งหมด ในทางตรงกันข้ามการบัญชีแบบ FIFO (first-out ก่อนออกก่อน) หมายความว่าต้นทุนที่กำหนดให้กับสินค้าเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับสินค้าที่ซื้อครั้งแรก กล่าวอีกนัยหนึ่ง บริษัท ถือว่ายอดขายสินค้าแรกเป็นของที่เก่าแก่ที่สุดหรือเป็นสินค้าแรกที่ซื้อ ในทางกลับกัน LIFO (สุดท้ายในตอนแรกออก) ถือว่ารายการสุดท้ายหรือรายการล่าสุดที่ซื้อมาเป็นรายการแรกที่จะขาย ค่าใช้จ่ายของสินค้าภายใต้น้ำหนักถัวเฉลี่ยจะอยู่ระหว่างระดับค่าใช้จ่ายที่กำหนดโดย FIFO และ LIFO FIFO เป็นที่นิยมในช่วงที่ราคาเพิ่มขึ้นเพื่อให้ค่าใช้จ่ายที่บันทึกต่ำและรายได้สูงขึ้นในขณะที่ LIFO เป็นที่นิยมในช่วงที่อัตราภาษีสูงเนื่องจากต้นทุนที่กำหนดจะสูงกว่าและรายได้จะลดลง พิจารณาตัวอย่างนี้สำหรับภาพประกอบ สมมติว่าคุณเป็นร้านเฟอร์นิเจอร์และคุณซื้อ 200 เก้าอี้สำหรับ 10 แล้ว 300 เก้าอี้สำหรับ 20 และเมื่อสิ้นสุดระยะเวลาบัญชีที่คุณขาย 100 เก้าอี้ ค่าใช้จ่ายถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก FIFO และ LIFO มีดังนี้ตัวอย่าง: 200 เก้าอี้ 10 2,000 300 เก้าอี้ 20 6,000 จำนวนเก้าอี้ทั้งหมด 500 น้ำหนักถัวเฉลี่ยต้นทุน: ต้นทุนเก้าอี้: 8,000 บาทหารด้วย 500 เก้าอี้ 16 บาทค่าใช้จ่ายของสินค้าที่ขาย: 16 x 100 1,600 สินค้าคงคลังที่เหลืออยู่: 16 x 400 6,400 FIFO: ต้นทุนขาย: 100 เก้าอี้ขาย x 10 1,000 สินค้าคงเหลือคงเหลือ: (100 เก้าอี้ x 10) (300 เก้าอี้ x 20) 7,000 LIFO: ต้นทุนขาย: 100 เก้าอี้ขาย x 20 2,000 สินค้าคงคลังที่เหลืออยู่: (200 เก้าอี้ x 10) (200 เก้าอี้ x 20) 6,000 คำถามนี้ได้รับคำตอบจาก Chizoba Morah คำตอบที่ถูกต้องคือ: b) โปรดจำไว้ว่า LIFO ส่งราคาล่าสุดของสินค้าคงคลังไปจนถึงต้นทุน ดังนั้นสิ่งที่เหลืออยู่ อ่านคำตอบดูว่าเหตุใดนักเศรษฐศาสตร์ที่แตกต่างกันจึงใช้วิธีการต่างๆในการคำนวณค่าใช้จ่ายและเรียนรู้ว่าจะมีผลต่อวิธีการที่แตกต่างกันอย่างไร อ่านคำตอบเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความแตกต่างของต้นทุนสินค้าคงคลังระหว่างหลักการบัญชีที่ยอมรับกันโดยทั่วไปหรือ GAAP และการเงินระหว่างประเทศ อ่านคำตอบคำตอบที่ถูกต้องคือ C) ยอดขาย (8 หน่วย 1,000) 8,000 ต้นทุนขาย (COGS): 1. เริ่มต้นสินค้าคงคลัง อ่านคำตอบหาว่า GAAP แยกค่าใช้จ่ายทั้งหมดของ บริษัท ออกเป็นระยะเวลาใดหรือต้นทุนการผลิตและผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายของวิธีนี้อย่างไร อ่านคำตอบเรียนรู้เกี่ยวกับประโยชน์หลักของระบบบัญชีต้นทุนทำไมพวกเขาต่างจากการบัญชีการเงินและเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น Read Answer Beta เป็นตัวชี้วัดความผันผวนหรือความเสี่ยงอย่างเป็นระบบของการรักษาความปลอดภัยหรือผลงานเมื่อเทียบกับตลาดโดยรวม ประเภทของภาษีที่เรียกเก็บจากเงินทุนที่เกิดจากบุคคลและ บริษัท กำไรจากการลงทุนเป็นผลกำไรที่นักลงทุนลงทุน คำสั่งซื้อความปลอดภัยที่ต่ำกว่าหรือต่ำกว่าราคาที่ระบุ คำสั่งซื้อวงเงินอนุญาตให้ผู้ค้าและนักลงทุนระบุ กฎสรรพากรภายใน (Internal Internal Revenue Service หรือ IRS) ที่อนุญาตให้มีการถอนเงินที่ปลอดจากบัญชี IRA กฎกำหนดให้ การขายหุ้นครั้งแรกโดย บริษัท เอกชนต่อสาธารณชน การเสนอขายหุ้นหรือไอพีโอมักจะออกโดย บริษัท ขนาดเล็กที่มีอายุน้อยกว่าที่แสวงหา อัตราส่วนหนี้สิน (DebtEquity Ratio) คืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดแรงจูงใจทางการเงินของ บริษัท หรืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้วัดแต่ละบุคคลต้นทุนค่าใช้จ่าย (AVCO) วิธีรวมหน่วยในสินค้าคงคลังเช่นเดียวกับวิธี FIFO และ LIFO AVCO มีการใช้งานในระบบสินค้าคงคลังเป็นระยะและสินค้าคงคลังตลอดไป ระบบ. ในระบบสินค้าคงคลังเป็นระยะ ๆ ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักต่อหน่วยคำนวณสำหรับชั้นสินค้าคงคลังทั้งหมด คูณกับจํานวนหน่วยที่ขายและจํานวนหน่วยในสินค้าคงเหลือที่จะถึงต้นทุนขายและมูลค่าสินค้าคงเหลือตามลําดับ ในระบบสินค้าคงคลังตลอดไป เราต้องคำนวณต้นทุนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักต่อหน่วยก่อนการขายแต่ละครั้ง การคำนวณมูลค่าสินค้าคงคลังตามวิธีต้นทุนเฉลี่ยจะอธิบายได้จากตัวอย่างต่อไปนี้: ใช้วิธีการประเมินมูลค่าสินค้าคงเหลือของ AVCO ตามข้อมูลต่อไปนี้เป็นครั้งแรกในระบบสินค้าคงคลังเป็นระยะ ๆ และในระบบสินค้าคงคลังถาวรเพื่อกำหนดมูลค่าของสินค้าคงคลังในมือ วันที่ 31 มี.ค. และต้นทุนสินค้าที่จำหน่ายในช่วงเดือนมีนาคม Homeome gtgt หัวข้อการบัญชีสินค้าคงคลังการเคลื่อนย้ายวิธีการพื้นที่โฆษณาเฉลี่ยการย้ายข้อมูลโดยเฉลี่ยของสินค้าคงคลังเฉลี่ยภายใต้วิธีเฉลี่ยสินค้าคงเหลือเฉลี่ยต้นทุนสินค้าเฉลี่ยของคลังสินค้าแต่ละพื้นที่จะถูกคำนวณใหม่หลังจากการซื้อสินค้าทุกครั้ง วิธีนี้มีแนวโน้มที่จะทำให้การประเมินมูลค่าสินค้าคงคลังและต้นทุนของสินค้าที่ขายอยู่ในระหว่างที่ได้มาภายใต้วิธีเข้าก่อนออกก่อน (FIFO) และวิธีการล่าสุดในการให้บริการออกก่อน (LIFO) วิธีคิดเฉลี่ยนี้ถือเป็นวิธีการที่ปลอดภัยและระมัดระวังในการรายงานผลประกอบการทางการเงิน การคำนวณคือต้นทุนรวมของรายการที่ซื้อหารด้วยจำนวนรายการในสต็อก ต้นทุนการสิ้นสุดสินค้าคงคลังและต้นทุนสินค้าที่จำหน่ายได้มีการกำหนดไว้ที่ต้นทุนเฉลี่ยนี้ ไม่มีการแบ่งชั้นค่าใช้จ่ายเท่าที่จำเป็นสำหรับวิธี FIFO และ LIFO เนื่องจากค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่เปลี่ยนแปลงเมื่อมีการซื้อใหม่วิธีนี้สามารถใช้ได้กับระบบการติดตามสินค้าคงคลังแบบตลอดอายุการใช้งานซึ่งระบบจะเก็บบันทึกยอดคงเหลือคงเหลือไว้เป็นปัจจุบันเท่านั้น คุณไม่สามารถใช้วิธีการเก็บข้อมูลเฉลี่ยที่เคลื่อนไหวได้หากคุณใช้ระบบพื้นที่โฆษณาเป็นระยะ ๆ เท่านั้น เนื่องจากระบบดังกล่าวสะสมเฉพาะข้อมูล ณ สิ้นงวดบัญชีและไม่ได้เก็บบันทึกข้อมูลไว้ในแต่ละระดับ นอกจากนี้เมื่อมีการประเมินมูลค่าสินค้าคงคลังโดยใช้ระบบคอมพิวเตอร์คอมพิวเตอร์จะทำให้สามารถปรับการประเมินสินค้าคงเหลือได้อย่างต่อเนื่องด้วยวิธีนี้ ในทางตรงกันข้ามการใช้วิธีเฉลี่ยโดยเฉลี่ยในการเก็บรักษาบันทึกข้อมูลด้วยตนเองอาจเป็นเรื่องยากทีเดียวเนื่องจากเจ้าหน้าที่ธุรการจะต้องจมกับปริมาณของการคำนวณที่จำเป็น ตัวอย่างวิธีที่ 1 ABC International มี 1,000 วิดเจ็ตสีเขียวในสต๊อกเมื่อต้นเดือนเมษายนโดยมีต้นทุนต่อหน่วย 5. ดังนั้นจุดเริ่มต้นของยอดคงเหลือคงคลังของเครื่องมือสีเขียวในเดือนเมษายนคือ 5,000 เอเชี่ยนแบงก์ออฟคอมเมิร์สซื้อเครื่องมือเพิ่มเติม 250 ชิ้นในวันที่ 10 เมษายนสำหรับ 6 ใบ (ซื้อรวม 1,500 ชิ้น) และอีก 750 ชิ้นต่อวันสีเขียวสำหรับวันละ 20 เม็ด (ซื้อรวม 5,250 ใบ) ในกรณีที่ไม่มียอดขายใด ๆ หมายความว่าต้นทุนเฉลี่ยเคลื่อนที่ต่อหน่วย ณ สิ้นเดือนเมษายนเท่ากับ 5.88 ซึ่งคำนวณเป็นต้นทุนรวม 11,750 (ยอดซื้อต้น 5,000 1,500 ซื้อ 5,250 ใบ) หารด้วยยอดรวมการชำระเงินแบบ on - (นับ 1,000 ยอดเริ่มต้น 250 หน่วยซื้อ 750 หน่วยที่ซื้อมา) ดังนั้นค่าใช้จ่ายเฉลี่ยเคลื่อนที่ของเครื่องมือสีเขียวคือ 5 หน่วยต่อหน่วยในช่วงต้นเดือนและ 5.88 ณ สิ้นเดือน เราจะทำซ้ำตัวอย่างต่อไป แต่ตอนนี้มียอดขายหลายรายการ โปรดจำไว้ว่าเราคำนวณค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่หลังจากการทำธุรกรรมทุกครั้ง ตัวอย่างที่ 2 ABC International มี 1,000 เครื่องมือสีเขียวในสต็อก ณ ต้นเดือนเมษายนที่ราคาต่อหน่วยของ 5 มันขายได้ 250 หน่วยเหล่านี้ในวันที่ 5 เมษายนและบันทึกค่าใช้จ่ายกับสินค้าที่ขาย 1,250 ซึ่ง คำนวณเป็น 250 หน่วย x 5 ต่อหน่วย ซึ่งหมายความว่าขณะนี้มีหน่วยเหลืออีก 750 หน่วยโดยมีต้นทุนต่อหน่วยเท่ากับ 5 และมีต้นทุนรวม 3,750 ราย เอเชี่ยนแบงก์ออฟคอมเมิร์สซื้อเครื่องมือสีเขียวเพิ่มเติมอีก 250 ชิ้นในวันที่ 10 เมษายนเป็นเวลา 6 วัน (ซื้อรวม 1,500 ชิ้น) ต้นทุนเฉลี่ยเคลื่อนที่อยู่ที่ 5.25 ซึ่งคำนวณเป็นต้นทุนรวม 5,250 หน่วยหารด้วยจำนวน 1,000 หน่วยที่ยังอยู่ในมือ เอเชี่ยนแบงก์ออฟคอมเมิร์สขายได้ 200 หน่วยเมื่อวันที่ 12 เมษายนและบันทึกค่าใช้จ่ายของสินค้าที่ขายได้ 1,050 ซึ่งคำนวณได้ 200 หน่วย x 5.25 ต่อหน่วย ซึ่งหมายความว่าขณะนี้มี 800 หน่วยเหลืออยู่ในสต็อกโดยมีต้นทุนต่อหน่วย 5.25 และมีต้นทุนรวม 4,200 สุดท้าย ABC ซื้อเครื่องมือสีเขียว 750 รายการในวันที่ 20 เมษายนสำหรับ 7 ครั้ง (ซื้อรวม 5,250 ใบ) เมื่อสิ้นสุดเดือนค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ต่อหน่วยเท่ากับ 6.10 ซึ่งคำนวณเป็นค่าใช้จ่ายรวม 4,200 5,250 หน่วยหารด้วยหน่วยที่เหลือทั้งหมด 800 750 ดังนั้นในตัวอย่างที่สองเอบีซีอินเตอร์เนชั่นแนลเริ่มต้นเดือนนี้ด้วยจำนวน 5,000 เริ่มต้นสมดุลของเครื่องมือสีเขียวในราคา 5 ชิ้นขายได้ 250 หน่วยโดยเสียค่าใช้จ่าย 5 วันในวันที่ 5 เมษายนปรับราคาต่อหน่วยเป็น 5.25 หลังจากซื้อเมื่อวันที่ 10 เมษายนขายได้ 200 หน่วยโดยมีค่าใช้จ่าย 5.25 ในวันที่ 12 เมษายนและ สุดท้ายทบทวนค่าใช้จ่ายต่อหน่วยเป็น 6.10 หลังการซื้อเมื่อวันที่ 20 เมษายนคุณจะเห็นว่าต้นทุนต่อหน่วยเปลี่ยนแปลงตามการซื้อสินค้าคงคลัง แต่ไม่ได้หลังจากการขายสินค้าคงคลังหัวข้อหลักในการบัญชีสินค้าคงคลังวิธีถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักวิธีถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักต้นทุนเฉลี่ยถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก ภาพรวมวิธีถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักใช้ในการกำหนดต้นทุนการผลิตเฉลี่ยสำหรับผลิตภัณฑ์ การคิดต้นทุนเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักมักใช้ในสถานการณ์ที่: รายการสินค้าคงคลังมีการผสมกันดังนั้นจึงไม่สามารถกำหนดค่าใช้จ่ายเฉพาะให้กับแต่ละหน่วยได้ ระบบบัญชีไม่ซับซ้อนพอที่จะติดตามชั้นข้อมูลโฆษณา FIFO หรือ LIFO รายการสินค้าคงคลังมีการจัดกลุ่มสินค้า (เช่นเดียวกันกับแต่ละอื่น ๆ ) ว่าไม่มีวิธีกำหนดต้นทุนให้กับแต่ละหน่วย เมื่อใช้วิธีถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักหารค่าใช้จ่ายของสินค้าที่สามารถขายได้ตามจำนวนหน่วยที่ขายได้ซึ่งจะทำให้ต้นทุนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักต่อหน่วย ในการคำนวณนี้ต้นทุนของสินค้าที่จำหน่ายได้คือยอดรวมของสินค้าคงคลังเริ่มต้นและยอดซื้อสุทธิ จากนั้นคุณใช้ตัวเลขน้ำหนักถัวเฉลี่ยเพื่อกำหนดต้นทุนให้กับสต็อคที่สิ้นสุดและต้นทุนขาย ผลกำไรสุทธิจากการใช้ต้นทุนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักคือจำนวนเงินที่บันทึกไว้ในมือแสดงมูลค่าระหว่างหน่วยที่เก่าแก่และใหม่ที่สุดที่ซื้อเข้าในสต็อก ในทำนองเดียวกันค่าใช้จ่ายของสินค้าที่ขายจะสะท้อนต้นทุนที่ใดที่หนึ่งระหว่างหน่วยที่เก่าแก่ที่สุดและใหม่ที่สุดที่มีการขายในระหว่างงวด วิธีถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักเป็นไปตามหลักการบัญชีที่รับรองทั่วไปและมาตรฐานการรายงานทางการเงินระหว่างประเทศ ตัวอย่างการคิดต้นทุนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก บริษัท Milagro Corporation เลือกใช้วิธีถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักในเดือนพฤษภาคม ในช่วงเดือนนั้นจะบันทึกธุรกรรมต่อไปนี้: ต้นทุนรวมจริงทั้งหมดที่ซื้อหรือเริ่มต้นหน่วยพื้นที่โฆษณาในตารางก่อนหน้านี้คือ 116,000 (33,000 54,000 29,000) หน่วยโฆษณาทั้งหมดที่สั่งซื้อหรือเริ่มต้นคือ 450 (สินค้าเริ่มต้น 150 รายการที่ซื้อ 300 รายการ) ต้นทุนเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักต่อหน่วยเท่ากับ 257.78 (116,000 หน่วยแบ่งได้ 450 หน่วย) การประเมินสินค้าคงคลังสิ้นสุดเป็น 45,112 (175 หน่วยต่อครั้ง 257.78 ต้นทุนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก) ในขณะที่ต้นทุนขายของมูลค่า 70,890 (275 หน่วยต่อครั้ง 257.78 ต้นทุนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก) . ยอดรวมของทั้งสองจำนวนนี้ (น้อยกว่าข้อผิดพลาดในการปัดเศษ) เท่ากับค่าใช้จ่ายจริงทั้งหมด 116,000 ของการซื้อสินค้าทั้งหมดและสินค้าคงคลังเริ่มต้น ในตัวอย่างก่อนหน้านี้ถ้า Milagro ใช้ระบบบัญชีสินค้าคงคลังถาวรในการบันทึกธุรกรรมสินค้าคงคลังของตนจะต้องคำนวณค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักหลังจากการซื้อทุกครั้ง ตารางต่อไปนี้ใช้ข้อมูลเดียวกันในตัวอย่างก่อนหน้านี้เพื่อแสดงการคำนวณใหม่: การเคลื่อนไหวของพื้นที่โฆษณา - การขายต้นทุนต่อหน่วยโดยเฉลี่ย (125 หน่วย 220) การซื้อ (200 หน่วย 270) การขาย (150 หน่วย 264.44) ซื้อ (100 หน่วย 290) ของยอดขายสินค้า 67,166 และยอดสินค้าคงเหลือสิ้นสุด ณ วันที่ 48,834 เท่ากับ 116,000 ซึ่งตรงกับค่าใช้จ่ายทั้งหมดในตัวอย่างเดิม ดังนั้นผลรวมทั้งหมดจะเหมือนกัน แต่ผลการคำนวณเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักที่เคลื่อนย้ายได้มีความแตกต่างเล็กน้อยในการจัดสรรต้นทุนระหว่างต้นทุนสินค้าที่ขายและสินค้าคงเหลือสิ้นสุดลง